PST حــــــزب العمـــــــال الاشـــــــــتراكي

(Σοσιαλιστικό Κόμμα των Εργαζομένων)

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. بريد الكتروني: www.pst-dz.comالأنترنيت: العنوان : 27 ، شارع زيغود يوسف ، الجزائر .الهاتف : 021.73.61.41 الفاكس: 021.71.47.72 موقع

Για μια κυρίαρχη συντακτική εθνοσυνέλευση, ο αγώνας συνεχίζεται !

Επιβάλλοντας, στις 2 Απριλίου 2019, την αποπομπή του Μπουτεφλίκα, της ενσάρκωσης αυτής ενός καθεστώτος φιλελεύθερου, ολιγαρχικού, αυταρχικού, σχεδόν μοναρχικού και υποταγμένου στις ιμπεριαλιστικές ξένες δυνάμεις, οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι γυναίκες και το σύνολο των λαϊκών μαζών κατάφεραν, μετά από περισσότερες από 40 ημέρες απεργιών και πρωτόγνωρων μαζικών διαδηλώσεων, μια πρώτη, πολύτιμη και ιστορική, νίκη.

Πράγματι, πέρα και από τις γιγαντιαίες διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας, η γενική απεργία, που ξεκίνησε στις 10 Μαρτίου από τους εργαζόμενους σε πολλούς κλάδους, όπως στα εργοστάσια άντλησης πετρελαίου και αερίου, στις εναέριες και σιδηροδρομικές συγκοινωνίες, στα λιμάνια, στην εκπαίδευση και την περίθαλψη, στη διοίκηση και στις εφορίες, στα ελεύθερα επαγγέλματα και στους μικρο-εμπόρους, κλπ., ήταν αυτή που ενίσχυσε την κρίση του καθεστώτος και επιτάχυνε τις ρωγμές στην εξουσία. Έτσι, ήδη από τις 11 Μαρτίου, ο Μπουτεφλίκα δήλωσε ότι εγκατέλειπε τη φιλοδοξία του για 5η θητεία, διεκδικώντας ωστόσο να επεκτείνει την 4η θητεία του.

Σε αυτό το πλαίσιο κρίσης που απειλεί ολόκληρο το σύστημα, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Στρατού, ο κ.Γκαϊντ Σαλάχ, ενθαρρυνόμενος και από τις εκκλήσεις της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης, φόρεσε το νέο του ρόλο του “υπέρτατου σωτήρα” του συστήματος. Αυτός που μόλις λίγες μέρες πριν εξακολουθούσε να αποκαλείται “φεφαματούχου” ξαφνικά μετατράπηκε σε κίνδυνο για το καθεστώς. Για να σωθεί το σύστημα, έπρεπε, αφενός, να διωχτεί ο Μπουτεφλίκα όσο γίνεται πιο γρήγορα και, αφετέρου, να μπουν στο στόχαστρο και ορισμένοι από τους ολιγάρχες του προεδρικού κύκλου, σύμβολα της διαφθοράς και της ληστείας, για να μπορέσει να ηρεμήσει η λαϊκή εξέγερση και να σταματήσει το “χιράκ”. Επιπλέον, για να εξασφαλιστεί η συνέχεια του συστήματος στο πλαίσιο μιας ελεγχόμενης μετάβασης, ο στρατός επέβαλε εξαρχής μια “νόμιμη λύση στο πλαίσιο του συντάγματος”. Έτσι, παρακάμπτεται και κάθε πολιτική εναλλακτική. Τέλος, ξεκινάει και ένας μιντιο-προπαγανδιστικός βομβαρδισμός για να στηθεί και μια “λαϊκή στήριξη” προς τη δράση του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου και του στρατού, που στην τελευταία του απειλητική ανακοίνωση της 2 Απριλίου διακηρύσσει ότι δεν αναγνωρίζει πλέον την προεδρεία και επιβάλλει στην πράξη την εφαρμογή ενός “λευκού πραξικοπήματος”.

Για το Σοσιαλιστικό Κόμμα των Εργαζομένων (PST), η εισβολή του στρατού στη σημερινή πολιτική κρίση, όχι μόνο δεν αποτελεί λύσει, αλλά και επικυρώνει τη χρήση βίας. Η καταστολή και η σύλληψη διαδηλωτών, την Τετάρτη 3 Απριλίου, στο Μεγάλο Ταχυδρομείο στο Αλγέρι, αντιβαίνει ευθέως τους λυρισμούς υπέρ του “λαϊκού Χιράκ” που χαρακτήρισαν τις ανακοινώσεις του στρατού.

Για το PST, η εξέγερση των λαϊκών μαζών κατά του καθεστώτος, που ξεκίνησε στις 22 Φεβρουαρίου 2019, θέτει σε αμφισβήτηση όλο το σύστημα, τους θεσμούς του και το σύνταγμά του. Κανένα μπάλωμα στην εξωτερική όψη, κανένα μεταβατικό κολπάκι, κανένας εξ ουρανοίς σωτήρας δεν μπορεί να αντικαταστήσει το λαό, που είναι η πηγή κάθε δημοκρατικής νομιμοποίησης.

Για το PST, μόνο η εκλογή κυρίαρχης συντακτικής εθνοσυνέλευσης, που να εκπροσωπεί τις δημοκρατικές και κοινωνικές βουλήσεις των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών και όλων των καταπιεσμένων της χώρας μας, μπορεί να αποτελέσει πραγματική δημοκρατική λύση στη σημερινή κρίση.

Για το PST, έχει έρθει αφενός η ώρα για την αυτοοργάνωση των αλγερίνικων λαϊκών μαζών στα εργοστάσια, στα πανεπιστήμια και στα λύκεια, στις συνοικίες και στις πόλεις, στις γυναίκες και στους ανέργους, κλπ., και αφετέρου η προτεραιότητα για να κατάκτηση των δημοκρατικών μας ελευθεριών, ιδιαίτερα των ελευθεριών έκφρασης, οργάνωσης, διαδήλωσης, καθώς και των συνδικαλιστικών ελευθεριών και του δικαιώματος στην απεργία.

Για το PST, αυτή η πρώτη νίκη κατά του καθεστώτος του Μπουτφλίκα δείχνει το δρόμο. Η μαζική μας κινητοποίηση, οι μεγαλειώδεις μας διαδηλώσεις και οι παλλαπλές μας απεργίες απέδωσαν!

Αλγέρι, 3/4/2019

ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ PST

Τεταρτοδιεθνιστική Προγραμματική Τάση-ΟΚΔΕ Σπάρτακος

PST حــــــزب العمـــــــال الاشـــــــــتراكي

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. بريد الكتروني: www.pst-dz.comالأنترنيت: العنوان : 27 ، شارع زيغود يوسف ، الجزائر .الهاتف : 021.73.61.41 الفاكس: 021.71.47.72 موقع

Pour une assemblée constituante souveraine, le combat continue !

En imposant ce 02 avril 2019 le départ de Bouteflika, incarnation d’un régime libéral oligarchique, autoritaire, quasi monarchique et soumis aux intérêts des puissances étrangères impérialistes, les travailleurs, les jeunes, les femmes et l’ensemble des masses populaires viennent d’arracher, après plus de 40 jours de grèves et de manifestations massives sans précédent, une précieuse et historique première victoire.

En effet, en plus des manifestations gigantesques dans toutes les villes du pays, c’est la grève générale entamée le 10 mars par les travailleurs dans plusieurs secteurs, tels que les champs pétroliers et gaziers du sud, les transports aérien et ferroviaire, les activités portuaires, l’éducation et la santé, l’administration et les impôts, les professions libérales et les petits commerçants, etc., qui a amplifié la crise du régime et accéléré la fissuration du pouvoir. Ainsi, dès le 11 mars, Bouteflika renonçait au 5éme mandat, même s’il voulait allonger le 4éme.

Dans ce contexte de crise menaçant tout le système, le Chef de l’Etat Major de l’armée, M. Gaid Salah, encouragé par les appels de l’opposition libérale, s’est investi dans son nouveau rôle d’ « l’arbitre sauveur » du système. Celui qu’il appelait « fakhamatouhou », il y a encore quelques jours, s’est transformé en danger pour tout le régime. Afin de sauver le système, il fallait faire partir Bouteflika au plus vite d’une part et, d’autre part, s’attaquer à quelques oligarques du cercle présidentiel, symboles de la corruption et de la prédation, dans le but de calmer la révolte populaire et stopper le Hirak. Par ailleurs, afin d’assurer la continuité du système dans le cadre d’une transition contrôlée, l’armée a imposé d’emblée « une solution légaliste dans la cadre de la constitution ». Ainsi, toute autre alternative politique est évacuée. Enfin, un forcing « médiatico-propagandiste » est mis en branle pour pré fabriquer un « soutien populaire » à l’action du Chef de l’Etat Major et l’armée qui, dans son dernier communiqué menaçant du 02 avril, déclare ne plus reconnaitre la présidence et insinue de fait la mise en œuvre d’un « coup d’Etat blanc ».

Pour le PST, l’irruption de l’armée dans la crise politique actuelle, loin de constituer une solution, consacre un passage en force. La répression et l’arrestation de manifestants ce mercredi 3 avril à la Grande Poste d’Alger contredit les « envolées admiratives du Hirak populaire » qui rythmaient les communiqués de l’armée.

Pour le PST, le soulèvement des masses populaires contre le régime entamé le 22 février 2019 remet en cause tout le système, ses institutions et sa constitution. Aucun rafistolage de façade, aucun subterfuge de transition, aucun homme providentiel ne peut remplacer la volonté du peuple, source de toute légitimité démocratique.

Pour le PST, seule l’élection d’une assemblée constituante souveraine, représentative des aspirations démocratiques et sociales des travailleurs, des jeunes, des femmes et de tous les opprimés de notre pays peut constituer une véritable solution démocratique à la crise actuelle.

Pour la PST, l’heure est à l’auto organisation des masses populaires algériennes dans les usines, les universités et les lycées, les quartiers et les villages, au niveau des femmes et des chômeurs, etc., d’une part et, d’autre part, la priorité est à la reconquête do nos libertés démocratiques, notamment les libertés d’expression, d’organisation, de manifestation ainsi que nos libertés syndicales et notre droit de grève.

Pour le PST, cette première victoire contre le régime de Bouteflika montre la voie. Notre mobilisation massive, nos magnifiques manifestations et nos multiples grèves ont payé !

Alger, le 03-04-2019

Le Secrétariat National du PST

PST حــــــزب العمـــــــال الاشـــــــــتراكي

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. بريد الكتروني: www.pst-dz.comالأنترنيت: العنوان : 27 ، شارع زيغود يوسف ، الجزائر .الهاتف : 021.73.61.41 الفاكس: 021.71.47.72 موقع

من أجل جمعية تأسيسية ذات السيادة ، النضال مستمر!

بفرض رحيل بوتيفليقة في 2 أفريل 2019 ، المجسد لنظام ليبرالي أوليغارشي ، استبدادي، شبه ملكي وخاضع لمصالح القوى الأجنبية الإمبريالية، أنتزع العمال والشباب والنساء وجميع الجماهير الشعبية بعد أكثر من 40 يومًا من الإضرابات غير المسبوقة والمظاهرات الحاشدة ، النصر الثمين والتاريخي الأول.

بالفعل ، و إضافة إلى المظاهرات الضخمة في جميع مدن البلاد ، فإن الإضراب العام الذي بدأ يوم 10 مارس من قبل العمال في العديد من القطاعات ، مثل حقول النفط والغاز في الجنوب ، والنقل الجوي والسكك الحديدية، والموانئ، والتعليم ، والصحة ، والإدارة والضرائب ، والمهن الحرة ، وصغار التجار ، إلخ. ، الأمر الذي أدى إلى تضخيم أزمة النظام وتسريع تشقق السلطة. وهكذا ، من 11 مارس ، تخلى بوتفليقة عن العهدة الخامسة ، حتى لو كان يريد تمديد الرابعة.

في هذا السياق من الأزمة التي تهدد النظام بأكمله ، قام رئيس أركان الجيش ، السيد قايد صالح ، بتشجيع من دعوات المعارضة الليبرالية ، باستثمار نفسه في دوره الجديد " حكم منقذ " للنظام. الشخص الذي كان يسميه «فخامته"، قبل بضعة أيام، تحول إلى خطر على كل النظام. و من أجل إنقاذ النظام ، كان لابد من ترحيل بوتفليقة في أسرع وقت ممكن من جهة ، ومن جهة أخرى ، مهاجمة بعض الأوليغارشيين في الدائرة الرئاسية ، رموز الفساد والنهب ، من أجل تهدئة الثورة الشعبية وتوقيف الحراك. علاوة على ذلك ، من أجل ضمان استمرارية النظام كجزء من عملية انتقال مراقبة ، فرض الجيش فورا "حلًا قانونيًا في إطار الدستور". و بالتالي، إخلاء كل بديل سياسي آخر. و أخيرًا ، فرض "دعاية إعلامية" لاصطناع "دعم شعبي" لموقف رئيس الأركان والجيش ، والذي أعلن في بيانه الأخير الصادر في 2 أفريل أنه لم يعد يعترف بالرئاسة وفي الواقع يلمح بذلك إلى تنفيذ "انقلاب أبيض".

بالنسبة لحزب العمال الاشتراكي، فإن بروز الجيش في الأزمة السياسية الحالية، بعيدًا عن أن يكون حلاً، فهو يكرس مرورًا بالقوة. يتناقض قمع واعتقال المتظاهرين يوم الأربعاء 3 أفريل في البريد المركزي في الجزائر العاصمة مع " الطفرات المثيرة للإعجاب لحراك الشعبي" التي تخللتها بيانات الجيش.

بالنسبة لحزب العمال الاشتراكي، فإن انتفاضة الجماهير الشعبية ضد النظام التي بدأت في 22 فبراير 2019 تعيد النظر في النظام كله ومؤسساته ودستوره. فلا ترقيع للواجهة، ولا حيلة انتقالية، ولا يمكن لأي رجل محكم أن يحل محل إرادة الشعب، مصدر كل الشرعية الديمقراطية.

بالنسبة لحزب العمال الاشتراكي ، فإن انتخاب جمعية تأسيسية ذات سيادة وممثلة للتطلعات الديمقراطية والاجتماعية للعمال والشباب والنساء وجميع المظلومين في بلدنا ، وحده يمكن أن يشكل حلاً ديمقراطياً حقيقياً للأزمة الحالية.

بالنسبة لحزب العمال الاشتراكي ، فالوقت للتنظيم الذاتي للجماهير الشعبية الجزائرية في المصانع والجامعات و الثانويات والأحياء والقرى ، على مستوى النساء والبطالين، إلخ.، من جهة ، من جهة أخرى ، فإن الأولوية هي استعادة حرياتنا الديمقراطية، لا سيما حريات التعبير والتنظيم والمظاهرة وكذلك حقوقنا النقابية وحقنا في الإضراب.

بالنسبة إلى حزب العمال الاشتراكي ، فإن هذا الانتصار الأول ضد نظام بوتيفليقة يبين الطريق. حشودنا الضخمة وتظاهراتنا الرائعة وإضراباتنا المتعددة أثمرت!

فلنواصل النضال!

الأمانة الوطنية لحزب العمال الاشتراكي

الجزائر، في 3 أفريل 2019